සෙනෙහස ඉල්ලා ලියතඹරා ලඟ...
හඬා වැටෙනවා මියැසි කැලක්...
කපුරු මලක පෙති සිඳ බිඳ දැම්මා...
මලට වඩා විෂ බඹර තුඩක්.....
වැහි කළුවර ඇති හැන්දෑ සමයක...
තරු මල් පිපුනලු අහස ගැබේ...
දේව දූතයොත් හඬා වැටෙනවා...
පෙම් මල් ඉහිරුණු පර දිගේ....
යෞවනයේ සිත් විශකළ ප්රේමය..
කලියුගයේ ඇත පහල වේලා...
අසම්මතේ සිත් වැටහෙනු නොහැකිව...
පවිත්ර ප්රේමය මහළු වෙලා.....
0 comments:
Post a Comment